Książka Jana Olaszka pokazuje historię siedmiu podziemnych pism informacyjno-publicystycznych wychodzących w Warszawie w latach 1981-1989: CDN - Głosu Wolnego Robotnika, KOS-a, Przeglądu Wiadomości Agencyjnych, Tygodnika Mazowsze, Tygodnika Wojennego, Wiadomości i Woli.
Autor analizuje ich dzieje z różnych perspektyw; opisuje funkcjonowanie podziemnych redakcji, konspiracyjne systemy druku i kolportażu, politykę informacyjną poszczególnych pism, działania aparatu bezpieczeństwa skierowane przeciwko ich twórcom oraz środowisko podziemnych dziennikarzy, drukarzy, kolporterów i ich współpracowników; przedstawia też dyskusje na łamach poszczególnych czasopism.
Jan Olaszek odwołuje się do dorobku innych nauk humanistycznych i społecznych (m.in. socjologii i medioznawstwa) oraz uwzględnienia stosowane w nich kategorie. Dzieje opisywanych w książce środowisk osadzone są na tle historii niezależnego ruchu wydawniczego w PRL oraz dawniejszych tradycji wydawania prasy konspiracyjnej, a także zjawiska samizdatu w innych państwach bloku sowieckiego.
